Traduction :
(expr. idiom.) vanter avec exagération; décrire avec extravagance; glorifier qch à outrance; descriptions fantaisistes
Référence :
传说梁武帝时有个和尚讲经,感动了上天,天上纷纷落下花来。形容说话有声有色,极其动听(多指夸张而不符合实际)。
Origine :
《心地观经·序品》:“六欲诸天来供养,天华(花)乱坠遍虚空。”
Exemple :
傅二棒锤索性张大其词,说得~。(清·李宝嘉《官场现形记》第五十六回)
Annotation :
天花乱坠1
1. tiānhuāluànzhuì : (expr. idiom.) vanter avec exagération; décrire avec extravagance; glorifier qch à outrance; descriptions fantaisistes